ازماست که برماست

بنام یگانه ی یگانه ویگانه شایسته یگانگی 

 دنیا قابلیت خیلی زیادی داره درست به اندازه خالقش  که توانایی اعطا این همه ظرفیت رو داشته وهمه میدونن که ذره ای ازگوشه ی قدرت لایزالش رو افاضه کرده . 

(ببخشیدکه کلمات یکمی بالای دیپلم شد. ) 

درکل این دنیا میتونه آبستن هرزیبایی وزشتی که توخیال ما ادما ممکنه عرضه اندام کنه بشه واین ما هستیم که برای اتفاقات این دنیا اجازه ورود و وجود میدیم  میگی نه! یکمی بیایم وجدانمونو بذاریم وسط گود تابیطرفانه قاضی بشه بعدخاهیم دید که ازماست که برماست !!!!!!. 

ما اگه درونمون ، افکارمون وباورهامون رو براساس فطرت واقعی خودمون شکل بدیم حتما یه باغ پرازگلهای درونی خودمونو درو خواهیم کردکه عطرش بقیه رو هم به خلسه میبره ! ولی ما آدما عادت به بهونه گیری کردیم وتوموقعیتهای بد به عالم وآئم گیر میدیم الا خودمقصر اصلی که نیست جزحضرت خودمون!  

آخه این شاعر بی حساب نگفته که (من ملک بودم وفردوس برین جایم بود ٬  آدم آورد دراین دیرخراب آبادم) ماآدما اصلمون ازخوبی منشا میگیره واگه درست تربیتش کنیم  حتما ازاینی که هستیم نه تنها بهترمیشیم بلکه آمپر شاید جوابگو نباشه وهمونطور که خیلیها رسیدن  ٬ میشه ماورای انسانی رو هم درک کرد. 

آقا اگه رسیدین واسه ما هم تعریف کنین تا بعدا بتونیم بگیم (اگه نخوردیم نون گندم ٬ امادیدیم دست مردم) . 

خوب باشیم وبرای خوب بودن سعی کنیم وخوبی روبرای دیگران بخایم وبدنبال خوبی باشیم واسه خودمون خوبه !!!!!